Wat wij nodig hebben
Een veelvoorkomend probleem in onze maatschappij is dat meer en meer mensen kampen met overgewicht en dat de aarde te veel belast wordt door vervuiling van de voedingsindustrie. Dit fenomeen vormt zich vooral door het winstbejag van die industrie*. Zij produceren op zo’n grote schaal, dat de CO2-uitstoot van die fabrieken immens groot is. Dit komt vooral van fabrieken die veel veevoeder moeten produceren in de vleesindustrie. Komt daarbij dat deze (meestal) ongezonde voeding lekker is, doordat er meestal veel suikers, vetten en smaakversterkers inzitten. Dit in tegenstelling tot gezonde voeding, die ook lekker is en niet overgeproduceerd wordt , maar meer tijd vergt om te maken.
Het is ook zo dat gezond eten vaak te laks geïnterpreteerd wordt. Mensen zijn te snel tevreden over hun ‘gezond’ eetpatroon. Ze eten bijvoorbeeld een appel per dag en denken dat ze gezond bezig zijn. Natuurlijk is het veel meer dan dat. Om consequent een goed eetpatroon aan te houden, is het van belang om over te stappen op duurzame voeding.
Maar wat is dat nu eigenlijk, ‘duurzame voeding’?
Voor de meesten is dit een vaag begrip. Nochtans is het relatief simpel: voeding die geproduceerd wordt, rekening houdend met sociale belangen, behoud van de economie en vooral behoud van een gezond milieu. In theorie is het dus gemakkelijk, maar in de praktijk is dit niet evident. Als we ons de vraag stellen hoe we zelf ons steentje kunnen bijdragen aan het duurzamer, ecologisch leven, denken de meesten waarschijnlijk aan minder de auto nemen, geen water verspillen of het licht en de verwarming niet onnodig te laten aan staan. Dit zijn kleine aanpassingen die zeker helpen, maar men denkt zelden aan ‘anders’ eten. Echter, het verkrijgen van een ander voedingspatroon heeft een véél grotere impact. Mensen die vegetarisch eten, hebben bijvoorbeeld een kleinere impact op het milieu. Vegetarisch eten betekent niet automatisch duurzaam eten, maar het zet je wel op de goede weg.
Het aanpassen van het eetpatroon vergt jammer genoeg voor de meesten een (te) grote verandering. Als het dan lukt, is het nog een uitdaging om deze vol te houden, zeker als men opgroeit met een ongezond eetpatroon. Denk maar aan het spreekwoord ‘je kan een oude hond geen nieuwe trucjes aanleren’, oude gewoontes zijn moeilijk te veranderen.
Een pure definitie van duurzame voeding bestaat dus niet. Het begrip is namelijk enorm veelzijdig: lage impact op het milieu, voedselzekerheid en –veiligheid, respect voor de biodiversiteit en de ecosystemen... Bovendien draagt een duurzaam voedselsysteem bij aan het welvaren van de lokale productie en distributie. Denk maar aan Oxfam. Zij verkopen producten via eerlijke handel, d.w.z. dat lokale boeren een eerlijke prijs krijgen voor hun producten. Aangezien deze boeren niet aan massaproductie doen, onderhoud je dus de lokale productie en de economie. Tegelijkertijd belast je het milieu veel minder. Dit is een win-win-win situatie.
*Bron: http://www.maudebbekink.nl/2013/08/psychologie-gekleurd-eten/
Het is ook zo dat gezond eten vaak te laks geïnterpreteerd wordt. Mensen zijn te snel tevreden over hun ‘gezond’ eetpatroon. Ze eten bijvoorbeeld een appel per dag en denken dat ze gezond bezig zijn. Natuurlijk is het veel meer dan dat. Om consequent een goed eetpatroon aan te houden, is het van belang om over te stappen op duurzame voeding.
Maar wat is dat nu eigenlijk, ‘duurzame voeding’?
Voor de meesten is dit een vaag begrip. Nochtans is het relatief simpel: voeding die geproduceerd wordt, rekening houdend met sociale belangen, behoud van de economie en vooral behoud van een gezond milieu. In theorie is het dus gemakkelijk, maar in de praktijk is dit niet evident. Als we ons de vraag stellen hoe we zelf ons steentje kunnen bijdragen aan het duurzamer, ecologisch leven, denken de meesten waarschijnlijk aan minder de auto nemen, geen water verspillen of het licht en de verwarming niet onnodig te laten aan staan. Dit zijn kleine aanpassingen die zeker helpen, maar men denkt zelden aan ‘anders’ eten. Echter, het verkrijgen van een ander voedingspatroon heeft een véél grotere impact. Mensen die vegetarisch eten, hebben bijvoorbeeld een kleinere impact op het milieu. Vegetarisch eten betekent niet automatisch duurzaam eten, maar het zet je wel op de goede weg.
Het aanpassen van het eetpatroon vergt jammer genoeg voor de meesten een (te) grote verandering. Als het dan lukt, is het nog een uitdaging om deze vol te houden, zeker als men opgroeit met een ongezond eetpatroon. Denk maar aan het spreekwoord ‘je kan een oude hond geen nieuwe trucjes aanleren’, oude gewoontes zijn moeilijk te veranderen.
Een pure definitie van duurzame voeding bestaat dus niet. Het begrip is namelijk enorm veelzijdig: lage impact op het milieu, voedselzekerheid en –veiligheid, respect voor de biodiversiteit en de ecosystemen... Bovendien draagt een duurzaam voedselsysteem bij aan het welvaren van de lokale productie en distributie. Denk maar aan Oxfam. Zij verkopen producten via eerlijke handel, d.w.z. dat lokale boeren een eerlijke prijs krijgen voor hun producten. Aangezien deze boeren niet aan massaproductie doen, onderhoud je dus de lokale productie en de economie. Tegelijkertijd belast je het milieu veel minder. Dit is een win-win-win situatie.
*Bron: http://www.maudebbekink.nl/2013/08/psychologie-gekleurd-eten/